Odpały...

Georgia

Nadal wspominam pobyw w Zgorzelcu i wszystko, co sie działo. Kilku zdarzeń nie zapomne jednak do końca życia. Po tym, co przeżyłyśmy tam z Pauliną spokojnie mozna nas nazywac wariatkami. Obie po równo.

Chciałam tu opisac narazie jedno wydarzenie.

W którąś niedzielę, kiedy wróciłam z przepustki, nie mogłam zasnąć. Paulina też nie spała. Musiałam nawet wstać, bo zrobiło mi się strasznie gorąco. Powiedziałam, ze skoczyło mi ciśnienie i boję się, ze zrobi mi się słabo (to mi się dość często zdarza). Żeby mnie pocieszyć Żaba (Paulina) zaczęła:
- Georg siedzi na szafie.
Z trudem powstrzymałam wybuch śmiechu. Nie chciałam obudzić małej Patrycji, która mieszkała z mama w pokoju za ścianą.
- Co?!
- No, tam. Siedzi na twojej szafie.
Spojrzałam w stronę owego mebla.
- Yyyy… Tak, faktycznie. Cześć!
Położyłam się na łóżku. Paulina wstała, podeszła do mojego łóżka i położyła się obok mnie. Zaczęłyśmy szeptem rozmawiać.
- Dalej siedzi na szafie?- spytałam ni z tego, ni z owego.
- Hmmm… Nie. Zwisa na zasłonie.
Spojrzałam w stronę okna. Przez szparę między zasłonami, na łóżko Pauliny padało światło latarni.
- To chyba zaraz spadnie.
- Przecież już spadł. Nie widzisz? Na MOJE ŁÓŻKO! Aaa!
Wstała, chwyciła swoja koszulkę z My Chemical Romance i machała nią nad łóżkiem.
- Już! Wynocha!
Swoja drogą, wieszanie koszulek z wieszakiem na gwoździu wpitym w ścianę… No, tak: w końcu musiałyśmy czymś zakryć plakat z Barbie, który potem i tak zdjęłyśmy.
Gdy Żaba już zgoniła z łóżka Georga i cytuję: „odsyfiła” je, usiadła na nim.
- Nie czuję lewego oka.- stwierdziła.
Wróciła do mnie. Znów zaczęłyśmy gadać.
- Wiem, co się stało z moim okiem.
- Naprawdę? Co?
- Teraz nie czuję prawego, a on mi w nim dłubie, więc wtedy to też musiał być on.
Zaczęłam się śmiać. Oczywiście tak, żeby nikogo nie obudzić.
- Nie śmiej się. To boli. Zabierz go ode mnie.
- Już dobra, dobra…- machnęłam ręka kilka razy nad Pauliną- Sio! Zostaw!... Już?
- Tak.
- I gdzie jest teraz?
- Wlazł pod stół.
Minął jakiś czas.
- Dalej siedzi pod stołem?- spytałam.
Paulina zmierzyła wzrokiem przestrzeń pod stołem.
- tak. Śpi- stwierdziła- Opiera się o krzesło, które się od niego niebezpiecznie oddala. Zaraz rozwali sobie głowę.
- Uuu… To będzie brutalne przebudzenie.
Po raz kolejny tego wieczoru, a raczej już tej nocy pogrążyłyśmy się w rozmowie. Kiedy spojrzałyśmy na zegarek, a raczej godzinę wyświetloną na suficie (taki miałyśmy zegarek, z takim bajerem!) była już 2.20.
Paulina spojrzała pod stół.
- O Boże! Georgia! On ma rozbitą głowę!
- Oj, biedny.
Żaba wróciła do siebie i w końcu zasnęłyśmy.

Rano stwierdziłam, że spokojnie można nas wysłać do Bolesławca.
- Tylko, że w Bolesławcu nie ma już psychiatryka.
- No, to gdzieś indziej!
Od tamtej pory, jak któraś spojrzała na szafę, obie się śmiałyśmy.
Do Żaby przyszedł Gerard Way, którego trzymała w swojej szafie. Zgubiła go tylko raz. Znalazła go potem w kuchni, w czajniku…
Innym razem w nocy, kiedy to leżałyśmy w jej łóżku, na szafę Żaby przyszedł Bill. Szybko go jednak przegoniła…

Billowa

Opowiadałaś mi trochę o Panu G. przez smsy Cool

.
hehe

Możliwość zobaczenia zwisającego Georga... Ah Laughing

Georgia

^ taa... dziwię się, że ta zasłona wytrzymała tyle czasu... xD

Billowa

haha ;D i doszliśmy do pytania : ile waży Georg Cool

Georgia

72kg, ale to było jakiś czas temu... xD wiec ile teraz, to nie wiem... Very Happy

Swoja droga, mam wrażenie, że on zwisał z tej zasłony trochę cześciej, bo codziennie wieczorem zasłony odczepiały się od którejś żabki...
I zastanawiam sie też, gdzie on siedział cały dzień, skoro moją szafę zamieszkiwał mój kochany Sky... Gerard Pauliny siedział w jej szafie- to wiem. Ale Georg?... *myśli* Może siedział ze szczurem?... *myśli*

Billowa

Ah, to ten cały Georg! Udał się Razz

Georgia

Billowa

Wiesz, życie to nie same wzloty.

Georgia

^ wiem... Ale to było dziwne. xD
Zaraz skopiuję częśc naszej rozmowy na gg... tą z poduszką... xD

a wiec EDIT:

Pamietam, jak zostawilam poduszke z TH u niej na lozku... a ta se siedzi...
Po pięciu minitach:
Żaba:"Co TO robi na moim łóżku?"
Georgia: "leży, przebywa..." <dalej czyta ksiazke>
Żaba: "Zabieraj TO!"
Georgia: "To mi podaj" <czyta>
Żaba bierze poduszke za róg koniuszkami palcow i wali w podloge...
poduszka laduje:
a) zbyt daleko od lozka Żaby
b) zbyt daleko od łózka Georgii
zeby jej dosiegnac...
Georgia odklada ksiazke i wyciaga reke... za daleko...
Georgia:"chodz do mnie!"
brak reakcji
kladzie sie na lozku i dalej wyciaga reke
za daleko...
laduje z zebrami na koncu lozka i ta cholerna deska sie w nie wbija...
za daleko
wyciaga sie jeszcze bardziej... prawie spada z lozka...
Georgia:"no.... jeszcze.... troche...."
Georgia:" jest!" po chwili "au!"
wywala sie
Georgia: "boli... teraz jeszcze wstan..."

Billowa

Pisałaś mi to już Laughing

.

Georgia

^ to jest przeciez skopiowane z naszej rozmowy. Razz

Billowa

I to zdążyłam zauważyć. x)

Lena

Nieźle się uśmiałam Laughing

Miałam podobne rozmowy z Engel na gg

Zaraz poszukam Wink

..................

Kurde, ni ma ;(

OWTK! xD

Georgia

^ szkoda.

Engel